Kedilerden sen anlarsın  konuş onlarla...

Güneş batarken.....

 Gün batımında şehirler, her akşam sahneden çekilirken ertesi gün bir daha asla sahneye çıkamayacağı endişesini duyan başkarakterin, dünyanın en muazzam şiirini, en içtenlikli sesiyle okurken duyduğu abartılı heyecanın renklerine boyanır. Şehrin kenarına kurulduğu suyun bir ayna gibi yansıttığı günün son ışıkları: tabiatın insanlara her gün bedava sunduğu bu büyük temaşa, şanına yakışır bir muhteşemlikle kapanır.         

 Her şey birdenbire oldu. 

Birdenbire vurdu gün ışığı yere; 
Gökyüzü birdenbire oldu; 
Mavi birdenbire. 
Her şey birdenbire oldu; 
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan; 
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire. 
Yemiş birdenbire oldu.

Birdenbire, 
Birdenbire; 
Her şey birdenbire oldu. 
Kız birdenbire, oğlan birdenbire; 
Yollar, kırlar, kediler, insanlar... 
Aşk birdenbire oldu, 
Sevinç birdenbire. 

Orhan Veli Kanık